Döngüsel Anlar

Hayır istediğim doğrusal bir çizgide bulunma hali değil, tam da o çizgiden kurtulma hali..Teker teker sökmek yaşlı köklerini. 

Söktükçe parçalansın ve toprağa karışsın istiyorum.

Üslubum ne olmalı bilmiyorum ama bir üsluplu,usturuplu olma halini sevmiyorum,sevmemenin ötesinde onu reddetmetye çabalıyorum.Ama sesim kısık(bu bir "yenilgi" 'yi kabul etme hali mi bilmiyorum); ne yazık ki sesimin kısıklığı size konuşamıyorum düşüncesini veriyor, değil mi? Yazık o sessiz seslerde ne çok anlamlar var.Birbirimize dokunmaktan korkmasakta, keşke içini birlikte doldurabilsek anlamların.Nasıl hissediyorsak öyle olsun.

Dokunmaktan korkmadığım, unutmadığım/unutamayacağım anlarım var..Ama bir fotoğrafla hatırlanan cinsten değil; yaşarayak ve "kontrol" edebildiğim anılar...Fotoğraf karesinde kısıtlanmayan,iktidardan yoksun anılarım.

Bir fotoğrafın gücünü düşünün; 

size anılarınızı sunar, der ki bu senin anın ve bunu hatırlamalısın!Yok hayır istediğim bu değil..

...