Yumruğumu öyle sıkmışımki nefes alamıyor parmaklarım..
Kabuğuna sığınmış bir kaplumbağaya benziyor.
Gevşemiyor, avuç içime gömülüyor her geçen saat.Neden sımsıkısın öyle..

Kocaman bir deniz  yaratığı var orada,yolun başında,ortasında,sonunda her yerde!Öyle çirkin,öyle pis ki kokusu her yere yayılıyor.Çürümüş et kokuyor.
Hunharca her gün o pis ağzından çıkan salyaları bırakıyor denizine,gün geçtikçe okyanus oluyor  daha çok bağırmaya başlıyor,tükürüklerinden kocaman dalgalar yaratıyor.

İşte bu yüzden sıkıyorum  yumruğumu.Görmeye tahammülüm yok.Ama lanet olsun ki görmeden bir günüm geçmiyor,dokunuyorumda üstelik,öyle kayganki derisi,yüzemiyorum onu.

Ne zaman nefes alacak parmaklarım?
Bir gün gelir de boğulursa o kocaman deniz yaratığı.İşte o an çözülür her şey..Ama önce biri ona söylemeli çoktan boğulduğunu.