Yine kendi kendime hayıflanırken buldum kendimi, neymiş efendim yazamıyormuşum niyeymiş efendim çünkü tıkanmışım lavabo misali,içimde birikmiş pislikler rahat nefes alamıyormuşum. Bu ne ayol meditasyon yapıyoruz sanki,alt tarafı bir iki bıdı bıdı yazacaksın.Ama yoook efendim olmuyor!
Sonuç aylardır yazmıyorum...
He tabi bu benim düşün(e)mediğim anlamına gelmez(beyin bedava); sadece yazdıklarımın "mükemmel" olmasını istiyorum/dum.(hahahah) Sonra durdum dedim ki yahu bir yazı neden mükemmel olmalı ?Mükemmellikten kastım şu aslında biri yazımı okuduğunda, bir ah,oh çekip "vay be ne yazıydı aldı beni götürdü", ya da "ulan ben de aynısını yaşıyorum ne kadar da empatik bir insan" denmesini bekliyorum.Ya da -mesleki deformasyon sağolsun- yazdıklarımı okuyan birinin "bana çok şey kattı bu yazı,bundan sonra böyle düşüneceğim/düşünmeyeceğim demesini" Götümle güldüm sonra.
Kısacası, ne geliyorsa içinden yazmak lazım, blog bu sonuçta ne Pucca olma derdim var ne de blogumu pazarlama..
Ay neyse sıkıldım.Ne diyordum geçenlerde bir film izledim. Adı "Her".Spike Jonze'nin. Allam aldı götürdü beni,çok güzeldi cidden.Tabi daha girmedi vizyona ben hainlik edip online izledim.(Gene popomla gülüyorum kendime çünkü hep yaptığım şey -tabi filmi de bulursak bu ara ülkemizde internet sansürü peşinde olduğu için öyle rahatcana ulaşamıyorsun artık, önceden ulaşabiliyor muyduk o da tartışılır- neyse.)
Film çok güzeldi cidden.Sözde bir aşk hikayesi ama değil, yalnızlığın,yabancılaşmanın,gerçeklikle sanal olanın iç içe geçmesi vesaire.bundan cok daha fazlası var filmde ama şu an aklım basmıyor,bir daha izlemek lazım.Ama en güzel yanı tekrar ukulele çalma hevesim geldi, film müziği olan Karen O'nun the moon song parçası beni çok etkiledi,ben de çalmaya karar verdim ve çalıyorumda:)
Neyse ben kaçtım.Siz de bu parçayı sevin,sonra aya çıkıp ben Yuri Gagarin'im diye bağırın.
http://www.youtube.com/watch?v=SU6KFnGF9M8
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder